Σήμερα αποφάσισα να γράψω για την αγαπημένη μου ώρα του πρωινού… που αν το καλοσκεφτώ, στην τελική δεν είναι μόνο πρωινή απόλαυση αλλά και μεσημεριανή και απογευματινή.
Τι είναι αυτό που συνοδεύει ένα καλό ξημέρωμα και μας δίνει ώθηση να ξεκινήσουμε τη μέρα μας; Ναι ναι, ο καφές είναι η απάντηση, αν όχι για όλους, σίγουρα για τους περισσότερους και ακόμα πιο σίγουρα, για μένα… Δηλώνω πως ανήκω στην κατηγορία των ατόμων που αν δεν πιούνε τον καφέ τους, δεν αποδίδουν.. Με τον συγκεκριμένο καφέ έχω μανία… πείτε με τρελή όμως τον καφέ μου, εγώ, δεν τον αλλάζω.
Εκτός από την πλούσια γεύση και το ακαταμάχητο άρωμα, τον καφέ μου δεν τον αλλάζω και για άλλους λόγους. Είναι οι άνθρωποι του. Είναι όλοι αυτοί που τον υπηρετούν και τον σέβονται… Είναι ευδιάθετοι, σου χαμογελούν, σε ρωτούν πως είσαι και τι κάνεις. Αναγνωρίζουν τη φωνή σου όταν παραγγέλνεις τηλεφωνικά και το θεωρούν χρέος τους να μάθουν σιγά σιγά τον αγαπημένο σου καφέ και να σου τον σερβίρουν χωρίς να χρειάζεται να δίνεις παραγγελία κάθε φορά.
Είμαι λάτρης του καφέ, το παραδέχομαι. Εξίσου λατρεύω και αυτή την ιστορία που θα σας περιγράψω αμέσως τώρα. Με το που γέννησα λοιπόν τη Μαρίνα και σταμάτησα τον θηλασμό – αρκετά νωρίς δυστυχώς – τον καφέ μου τον έκανα παραγγελία στο σπίτι. Οι ίδιοι άνθρωποι που μου έφερναν τον καφέ στο σπίτι, έβλεπαν και τη μικρή να μεγαλώνει. Από βρέφος που ήταν και την κρατούσα αγκαλιά, στο μπουσούλισμα, στο περπάτημα. Κάθε φορά που άνοιγα την πόρτα, πρώτα έδιναν το χαμόγελο τους στη μικρή και μετά μου έδιναν τον καφέ μου. Δε θα ξεχάσω μια μέρα όταν άνοιξα την πόρτα και είδα μετά από αρκετό καιρό ένα παιδί που κάνει τις παραδόσεις και παλαιότερα ερχόταν συχνότερα. Η πρώτη του ατάκα συνοδευόμενη από ένα τεράστιο χαμόγελο ήταν : Μεγάλωσε η μικρή, περπατά !!! Εννοείται πως η μικρή του έσκασε ένα επίσης τεράστιο χαμόγελο και έτρεξε προς το μέρος του για να τον χαιρετήσει. Περιττό να πω πως πλέον η ίδια τους χαιρετά πρώτη… πληρώνει κιόλας και νιώθει περήφανη που έκανε κάτι που κάνουν συνήθως η μαμά ή ο μπαμπάς.
Αυτή είναι η σχέση μου με τον καφέ μου… Δεν είναι μόνο ένα φρέντο εσπρέσο σκέτο με πάγο. Είναι ένας καφές με ιστορία, γεύση και ποιότητα ο οποίος μεγαλώνει από τον πρώτο κόκκο και γίνεται χαρμάνι με μεστό άρωμα και τέλος σερβίρεται με τόση αγάπη στον κάθε ένα ξεχωριστά από ανθρώπους πρώτα από όλα επαγγελματίες, θετικούς και χαμογελαστούς.
Καλό απόγευμα απανταχού Coffeeislanders!! Ένα φρέντο εσπρέσο παρακαλώ… 🙂
moments by Katerina Agapitou
