Αυτό που συμβαίνει μέσα στην κοιλιά μου τις τελευταίες ημέρες δεν έχει προηγούμενο… δε ξέρω γιατί και πώς αλλά αυτή η μικρούλα πρέπει ή να περνάει πολύ καλά εκεί μέσα και να κάνει πάρτι ή δεν έχει άλλο χώρο να κινηθεί και βάλθηκε να τεντώσει το σάκο σπρώχνοντας, κλωτσώντας και δε ξέρω και γω τι άλλο…
Εν το μεταξύ το κεφάλι έχει γυρίσει και η μικρή έχει πάρει τη θέση της. Γρήγορα μεν, την πήρε δε.. Διανύοντας την 34η εβδομάδα τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Κάποιες μέρες ή κίνησή της είναι τόσο έντονη και η πίεση που νιώθω χαμηλά τόσο μεγάλη που νομίζω θα γεννήσω… Οι νύχτες είναι πιο δύσκολες από την ημέρα… αντί να κοιμάται αυτό το μωρό το βράδυ, είναι ξύπνιο και σαν μια μικρή εξερευνήτρια δεν αφήνει σημείο για σημείο χωρίς να το ερευνήσει. Μέρα με τη μέρα και βδομάδα με τη βδομάδα η ένταση στην κίνηση μεγαλώνει.
Από την άλλη, χαίρομαι πολύ που είναι τόσο ενεργητική.. της μιλάω, της λέω ιστορίες, παραμύθια, της τραγουδώ… “Μα αν έρθει πιο νωρίς;”, αναρωτιέμαι.. “Αν γεννηθεί όπως τον Ηλία δυόμισι εβδομάδες νωρίτερα;”… αυτό που με απασχολεί είναι αν ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ !! ΕΙΜΑΙ ; ; ; Ρουχαλάκια κλινικής, σεντόνια, πανωσέντονα, κατωσέντονα κουβερτούλες, καλτσούλες, πανάκια, πιπίλες, πετσέτες.. αυτά για το μωρό! Ξέχασα κάτι; Και για μένα.. πρέπει να έχω και γω έτοιμες τις πιτζάμες μου και τα συναφή… Και για το σπίτι πρέπει να σκεφτώ αν τα πήρα όλα. ” Το δωμάτιο το ετοίμασα, αλλά έχω όλα τα απαραίτητα;”… Πέρασαν πεντέμισι χρόνια από τον Ηλία και είναι σαν να τα έχω ξεχάσει ΟΛΑ !!! Πώς θα είναι αλήθεια να τα περνάς όλα, ξανά από την αρχή;
Αυτή τη φορά αγχώνομαι περισσότερο… ίσως επειδή τώρα ξέρω το τι ακολουθεί… Σίγουρα πάντως θα είναι και αυτή η φορά, μια μοναδική στιγμή!
Υ.Σ : Περιμένω τις δικές σας συμβουλές και εμπειρίες.
Τα λέμε σύντομα !!
moments by Katerina Agapitou
