Η χαρμόσυνη είδηση της εγκυμοσύνης επισφραγίστηκε με την επίσκεψη στον γιατρό. Είδαμε το σακουλάκι, όμως ήταν πολύ νωρίς για να ακούσουμε καρδούλα… Την επόμενη φορά μας είπε ο γιατρός.
Οι μέρες κυλούσαν πολύ όμορφα… Η νέα πραγματικότητα κυρίευε το μυαλό μας. Η αλήθεια είναι ότι αντιμετώπιζα διάφορες συναισθηματικές συγκρούσεις. Λίγο οι ορμόνες, λίγο το ότι συνειδητοποιούσα ότι μια νέα ζωή μεγαλώνει μέσα μου… Και το τελευταίο, ότι έπρεπε να πω αντίο στο τσιγάρο. Το είχα ξανακάνει, αυτό μου έλεγαν όλοι. Ότι θα ήταν εύκολο. Άλλωστε το είχα κόψει όταν έμεινα έγκυος στον Ηλία και παρέμεινα χωρίς αυτό για περισσότερο από ένα χρόνο.
Κι όμως δεν ήταν καθόλου εύκολο.. μα καθόλου εύκολο… Θα μου πει κάποιος και πού είναι η δυσκολία, το παιδί έρχεται πρώτο, μα τι εγωίστρια είσαι.. Οκ, κατανοώ, αλλά η απεξάρτηση από αυτή τη ριμάδα τη συνήθεια, επαναλαμβάνω ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ!!
Τα κατάφερα όμως, κάλιο αργά παρά ποτέ, και ακόμα και τώρα που σας γράφω και διανύω την 30η εβδομάδα, νιώθω ότι έκανα μεγάλο επίτευγμα στ’ αλήθεια… Τώρα μου βρωμάει κιόλας, δεν το ανέχομαι καθόλου, όχι μόνο τον καπνό, αλλά και τη μυρωδιά ενός καπνιστή.. «Μα έτσι μύριζα και εγώ όταν κάπνιζα;», συλλογιέμαι.
moments by Katerina Agapitou
