Η πρώτη επίσκεψη για το τεστ του πρώτου τριμήνου με γέμιζε με αγωνία. Πρώτα από όλα για να δούμε αν έχουμε ένα υγιή μωρό. Από κει και έπειτα είχα αγωνία να μάθω αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Η αλήθεια να λέγεται και εγώ και ο Κρίστιαν αλλά και ο Ηλίας, ο οποίος ήταν μαζί μας στο ραντεβού, περιμέναμε αγοράκι. Όχι για οποιονδήποτε άλλο, αλλά με τα αγορίστικα, είμαστε όλοι πιο εξοικειωμένοι.
Η εξέταση έχει μεγάλη διάρκεια. Ο γιατρός κάνει τις απαραίτητες μετρήσεις. Δεν είναι και ο πιο ομιλητικός άνθρωπος και κάποιες στιγμές νιώθαμε λίγο αμήχανα. Ακόμα και ο Ηλίας είχε μια διαφορετική σιωπή. Μέχρι βέβαια που δεν άντεξε.
«Τι είναι ; Αγόρι ή κορίτσι;» τον ρώτησε πολύ συγκρατημένα.
«Δεν βλέπω τίποτα άρα».. ήταν η απάντηση του γιατρού.
Κορίτσι!! Σκέφτηκα… μα δε ξέρω τίποτα για κορίτσια… και θα είναι όλα ροζ… μα δε μου αρέσει το ροζ! Οι πρώτες μου σκέψεις αυτές ήταν και αν σας πω ότι ήταν άλλες θα είναι ψέμα. Βέβαια αυτές οι δευτερευούσης σημασίας σκέψεις ήταν απόρροια του ότι το μωρό μας ήταν Δόξα το Θεό καλά, βάση των μετρήσεων και της εξέτασης.
Την ίδια «κρίση» του ροζ δεν την έπαθα μόνο εγώ. Και ο Κρίστιαν έκανε τις δικές του σκέψεις, αλλά ο Ηλίας από την πλευρά του μας έδωσε την πιο ξεκάθαρη εικόνα που έμεινε και τη θυμόμαστε ως τη στιγμή της ημέρας.
Βγαίνοντας από το γραφείο του γιατρού, με μάτια γεμάτα δάκρυα είπε «Γιατί είναι κορίτσι;;;» Του μιλήσαμε αρκετά και τον είδαμε να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα σημαντικά και το πόσο ευλογημένοι είμαστε. Στους δικούς μας το ανακοινώσαμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Τους κρατήσαμε σε αγωνία μέχρι το βράδυ. Ένα άσπρο κέικ αποκάλυψε το φύλο. Κόψαμε μαζί με τον Ηλία το πρώτο κομμάτι και τότε εμφανίστηκε ένα ροζ μείγμα βουτυρόπαστας.
Μοναδική στιγμή… Είναι κοριτσάκι !
moments by Katerina Agapitou
