Τελευταία επίσκεψη στο γιατρό σήμερα… και σήμερα που ήταν το τελευταίο ultra sound μας έκανε το χατίρι να δούμε για πολύ λίγο το προσωπάκι της !! Τρελάθηκα !! Για πολύ λίγο βέβαια έμεινε. Μετά έβαλε το χέρι της μπροστά σαν να μας έλεγε «φτάνει, ότι είδατε είδατε»…
Η επόμενη φορά που θα είμαι στην κλινική θα είναι η μέρα του τοκετού. Ούτε 10 μέρες δεν έχουν μείνει… Και μεγάλωσε.. φτάσαμε τα 2700! Άλλο κατόρθωμα και αυτό… Είναι πάντως πανέτοιμη, την νιώθω… Ο Ηλίας σήμερα το πρωί της φώναζε «Άντε βγες Μαρινούλα, θέλω να βγεις». Και εγώ θέλω. Θέλω να τη δω, να τη μυρίσω, να την πάρω αγκαλιά, να τη φιλήσω.. Πώς να μοιάζει άραγε; Πώς να είναι;
Πέρασαν κιόλας 9 μήνες. Απίστευτο… πότε πέρασε ο καιρός; Μετρούσα αντίστροφα από τις 120 ημέρες και τώρα είμαστε σχεδόν στην τελευταία εβδομάδα. Δεν ήταν μια εύκολη διαδρομή.. είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα και σωματικά και ψυχικά..
9 μέρες λοιπόν και η μικρούλα θα είναι εδώ.. Οι κινήσεις από τα ποδαράκια σου και τα χεράκια σου μου δείχνουν καθημερινά ότι είσαι έτοιμη να γευτείς και τη ζωή εκτός της κοιλιάς. Οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ στον άντρα μου για την κάθε μέρα και τον κάθε μήνα ξεχωριστά..
Σε λίγες ημέρες αυτή η τεράστια κοιλιά θα είναι παρελθόν, θα υπάρχει όμως πάντα ως μια μοναδική ανάμνηση. Γιατρέ μου, σε ευχαριστώ για όλα όσα έκανες και κάνεις για μας. Σου χρωστάμε πολλά.
Και από σήμερα επισήμως ξεκινάει και η αντίστροφη μέτρηση. Ε- ε – έρχεται !!
moments by Katerina Agapitou
