Είναι ωραίο να κάνεις σχέδια ! Είναι ωραίο να είσαι προγραμματισμένη ! Έτσι δε λένε ; Κι όμως είναι στιγμές που τίποτα δεν πάει όπως το χεις στο μυαλό σου. Είναι αρκετή μόνο μια στιγμή για να αλλάξει τα πάντα σε σένα και στη ζωή σου..
Παρασκευή πρωί μπήκε η Χ. στην κλινική. “Καθοδόν ” η δεύτερη κόρη, 3 χρόνια μετά τη μεγάλη της. πανέτοιμη ήταν η Χ. Η διαδικασία ξεκίνησε κανονικά.. Και ενώ όλοι υπολογίζαμε πως κοντά στο απόγευμα θα είχαμε τα χαρμόσυνα νέα, το μεσημέρι, ένα μήνυμα με έκανε να αναστατωθώ αρκετά. Είχαμε επικοινωνία καθ’ όλη την διάρκεια, πήγα και την είδα μάλιστα το πρωί. Μετά η επικοινωνία μας διακόπηκε και έτσι έστειλα μήνυμα στον σύζυγό της. Η απάντησή του ήρθε σχεδόν άμεσα : “Γεννήσαμε με καισαρική γιατί δεν ήταν πολύ καλά”… Σηκώθηκα απότομα από το τραπέζι, πήρα τα κλειδιά και έφυγα για την κλινική…
Κανείς δε ξέρει τι και πώς… Και ενώ η διαδικασία έβαινε κανονικά, ξαφνικά η Χ. ένιωσε αδιαθεσία… Μαύρισε το πρόσωπο, άφρισε το στόμα.. Η επέμβαση του ιατρού της αποδείχθηκε σωτήρια. Αμέσως προχώρησε σε καισαρική τομή ώστε να μην υποστεί την οποιαδήποτε επιπλοκή το μωρό.. Θα μπορούσαν να συμβούν χίλια δυο. Μέσα σε μερικά λεπτά η μικρούλα γεννήθηκε υγιέστατη. Με τη Χ. τι έγινε όμως….
Σιγά σιγά άρχισε να συνέρχεται.. Ήταν σε σοκ.. δεν ήξερε τι της είχε συμβεί και σίγουρα στο μυαλό της κανένα τέτοιο σενάριο δεν είχε θέση. Ήταν πολύ αναστατωμένη.. Ακόμη από την επήρεια του ηρεμιστικού έκλαιγε ασταμάτητα… Δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως εκεί που περίμενε να σπρώξει και να βιώσει για δεύτερη φορά το θαύμα του τοκετού, ξύπνησε με μια τομή στην κοιλιά χωρίς να έχει δει ή να ακούσει το μωρό της… Ήταν πραγματικά απαρηγόρητη.. Και δεν έφταναν όλα αυτά… ο Γολγοθάς της ημέρας δεν είχε τελειώσει γι’ αυτήν.. Ο γιατρός της, ειδοποίησε ασθενοφόρο για να τη μεταφέρει για MIR εγκεφάλου… Κανείς δεν ήξερε τι είχε συμβεί και έπρεπε να δοθούν απαντήσεις.. Οι πιθανότητες ήταν πολλές και με αρκετά άσχημες υποψίες..
Λίγο μετά τις 6 το απόγευμα η Χ. επέστρεψε στην κλινική.. Ευτυχώς, το MIR ήταν “καθαρό” και μαζί με τα αποτελέσματα “καθάρισαν” και οι εφιαλτικές σκέψεις.. Τι προκάλεσε όλο αυτό; Δεν ξέρω να πω.. Περιμένω να μάθω και γω είναι η αλήθεια.. Θέλω να σταθώ κάπου αλλού όμως!
… Επιστρέφοντας στην κλινική ένα μικρό θαυματάκι περίμενε να κοιτάξει μέσα στα μάτια της. Εκεί ήταν το μωράκι της και περίμενε να νιώσει τη ζεστασιά της, την αγκαλιά της, το φιλί της και να γευτεί το γάλα της μαμάς της.. Ένα μωρό κουκλί 3 κιλά και με πολλά μαλλάκια! Αυτό το θαυματάκι άλλαξε τα πάντα, τα άλλαξε όλα…
Η εμπειρία που έζησε η Χ. δε μπορεί να διαγραφεί ποτέ… κάποιος εύκολα θα τη χαρακτήριζε το λιγότερο “τραυματική”. Πάντα δίπλα της ο σύζυγός της να την κρατά γερά… Ο γιατρός της, ήρωας για την άμεση και σωτήρια παρέμβασή του. Σήμερα, 3 μέρες αργότερα νιώθει πολύ καλύτερα. Σε λίγο καιρό θα αγαπήσει και αυτή την τομή στην κοιλιά. Από κει ήρθε στη ζωή η πριγκίπισσά της. Είμαι σίγουρη πως κάθε μέρα που θα κοιτάζει μέσα στα ματάκια της μικρής της θα αισθάνεται το ίδιο δέος.. Και η ίδια και το μωρό της είναι καλά και πίσω στο σπίτι ξεκίνησε ήδη ένα νέα κεφάλαιο για την οικογένεια. Ένα κεφάλαιο πιο ολοκληρωμένο και σίγουρα γεμάτο αγάπη, εμπειρίες και μοναδικές στιγμές.
Είναι ωραίο να κάνουμε και όνειρα και σχέδια! Είναι επίσης πολύ σημαντικό να ζούμε την κάθε ημέρα και να λέμε δόξα το Θεό…
moments by Katerina Agapitou
