Ε ναι! Ήρθε επιτέλους το μικρό μας αστεράκι. 10 η ώρα το πρωί ακούστηκε το πρώτο της κλάμα! “Να σας ζήσει”, είπαν οι γιατροί. Το κλάμα της όχι πολύ έντονο. Της έδωσα πάνω από 20 φιλιά μόλις μου την ακούμπησαν στο στήθος και το πρόσωπο. Με μύρισε και τη μύρισα.. Ήταν ακόμη πριν την καθαρίσουν. Δεν έχω λόγια γι’ αυτά τα πρώτα φιλιά, τις πρώτες μυρωδιές.. 2960 το βάρος μας, μια χαρά !
Η επέμβαση πήγε πολύ καλά επίσης. Χρωστώ ένα τεράστιο ευχαριστώ στο γιατρό μου πρώτα από όλα και βεβαίως σε όλο το προσωπικό της κλινικής που είναι α ψ ο γ ο !
Η μικρή είναι η ίδια ο αδερφός της μόλις γεννήθηκε. Ακριβώς η ίδια με τον Ηλία, 6 σχεδόν χρόνια πριν. Ο Ηλίας την είδε πρώτος όπως είχαμε “σχεδιάσει” με τον μπαμπά του. Πρώτος μαζί με μας να δει την αδερφή του πρώτα και μετά οι υπόλοιποι. Ένιωθε τόσο περήφανος! Κατά τη διάρκεια της ημέρας και ενώ άρχισε να καταφθάνει κόσμος στην κλινική, τα συναισθήματά του ήταν κάτι μεταξύ ενθουσιασμού και αμηχανίας, κάτι μεταξύ “ανησυχίας” και μιας πολύ σημαντικής ημέρας. Όλα τα έκανε πολύ έντονα και δυνατά. Λογικό.. Ποιος να μπορεί να πει με σιγουριά τι να γυρνάει άραγε στο μυαλό του.
Ο Κρίστιαν ενθουσιασμένος. Κέρναγε σαμπάνιες όποιον περνούσε μπροστά του. Πόσα του χρωστάω… Εκεί από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή. Στο πλευρό μου κάθε λεπτό. Σε όλα… Να προσπαθεί να διώξει κάθε στιγμή φόβου ή ανησυχίας μου. Και η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν αρκετές τέτοιες στιγμές. Όσο να ναι, είναι αυτό που είναι είχα γράψει στο προχθεσινό μου ημερολόγιο. Έτσι είναι.. ένα χειρουργείο, είναι ένα χειρουργείο!
Διανύουμε τη δεύτερη ημέρα. Εδώ στην κλινική προσπαθώ να αναρρώσω. Χρειάζονται λίγες μέρες ακόμη, όμως πάω καλά. Το κοριτσάκι μας αποδείχθηκε αχόρταγη. Από χθες δε ξέρω και ΄γω πόσες φορές την έβαλα στο στήθος. Σήμερα σπάσαμε κάθε ρεκόρ και ακόμη η νύχτα τώρα ξεκινά.
Είναι τόσο μικροσκοπική! Είναι τόσο μα τόσο χαριτωμένη.. Είναι ένα μικρό μικρό πλασματάκι, γλυκό και ερωτεύσιμο που σε κάνει να λιώνεις…Αν και το ξαναέζησα μοιάζει να πρέπει να μάθω πολλά από την αρχή. Άλλοι λένε ότι όλα θα έρθουν από μόνα τους. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό το Μαρινάκι ήρθε και μας γύρισε τη σελίδα για να γράψουμε ως οικογένεια, ένα ολοκαίνουργιο κεφάλαιο!
moments by Katerina Agapitou
